Co warto przeczytać - subiektywne top10 2013

Troszkę zostałeś w tyle jeśli chodzi o nowości wydawnicze?

Nic nie szkodzi, nie bój się - poprowadzę Cię za rękę, ku mądrości, ku światłu. Pokażę Ci 10 pozycji, po których poznaniu będziesz mógł spokojnie wdać się w krótką konwersację na poziomie przy okazji najbliższej imprezy u przeintelektualizowanego kolegi. Zaczynami:

10. Angelika Kuźniak - Papusza - kultura cygańska wraca do łask, więc spiesz się, spiesz i przeczytaj choć tę cieniutką książeczkę, bardzo wymowną.

9. Alice Munro - Zbyt wiele szczęścia - zbiór opowiadań tegorocznej noblistki, chyba nie muszę tłumaczyć po co to.

8. Filip Springer - Zaczyn - nowe, choć właściwie stare podejście do architektury, przeczytaj i przemyśl. Poza tym książka jest szalenie ciekawa.

7. Joanna Bator - Ciemno, prawie noc - Nike, podobna zasada jak z Noblem.

6. Kronos - Witold Gombrowicz - autor nadal w modzie.

5. Wiesław Myśliwski - Ostatnie rozdanie - Wiem, że trzeba, ale jeszcze nie wiem dlaczego - nie czytałam.

4. Jerzy Pilch - Wiele Demonów - wielki powrót nieco już zapomnianego giganta.

3. Michał Książek - Jakuck - książkę przeczytajcie, bo zapada w pamięć i łatwo ją cytować, no i oczywiście wpisuje się w kanon literatury dla intelektualistów ;)

2. Jo Nesbo - Policja - to działa tak: przyznajecie się, że po kryjomy czytacie kryminały, mówicie że kochacie Nesbo. Istnieje duża szansa, że wasz rozmówca też tak ma. No i pierwsze lody przełamane.

1. Szczepan Twardoch - Morfina - Twardocha kochają wszyscy, przyda się więc wam w każdej sytuacji, nie tylko na rzeczonej imprezie.

A tak serio - trochę sobie żartuję, ale książki wymienione wyżej są świetne, każda jedna, więc polecam.

Inne zasady lata - Benjamin Alire Saenz

Widziałam, że książka niebawem ukaże się w Polsce, ja czytałam już jakiś czas temu, w oryginale. Zakochałam się w książce od pierwszej strony, trochę więc o niej napiszę, nie przegapcie pozycji, która jesienią pojawi się na rynku!

Inne zasady lata, to książka dla młodzieży, opowiada o zagubieniu, przyjaźni, miłości, odnalezieniu. Jest prosta, wzruszająca i przede wszystkim potrzebna. Książka bowiem w uroczy i delikatny sposób mówi o miłości między dwojgiem nastoletnich chłopców, odkrywających siebie i swoją seksualność. Inną niż się spodziewali. 

Książka oswaja z tematem, który nadal pozostaje niestety tematem tabu, mówi o różnych obliczach miłości, o pięknie, które możemy znaleźć w najmniej oczywistym miejscu.

Cieszą mnie takie przedsięwzięcia pisarskie, szczególnie skierowane do młodszego czytelnika. Myślę, że wielu chłopców inaczej spojrzy na siebie, a osoby, które książkę przeczytają, niezależnie od własnych preferencji staną się zwyczajnie wrażliwsze.

Harry Potter

Wstyd się przyznać, ale dopiero teraz zaznajomiłam się z tą serią.. Nie lubię zabierać się za książki o których głośno, które są kwestią sporną, czy kontrowersyjną – literatura dla mnie jest kwestią zbyt osobistą, by w takiej atmosferze się za nią zabierać. Ale emocje już ostygły, a książki pozostały. Muszę powiedzieć, że uległam czarowi i w Harrym Potterze się rozkochałam, książka która zaczyna się prosto, ale dorasta wraz z czytelnikiem, w miarę jak bohater rośnie zmienia się także jej klimat, coraz bardziej wciąga i fascynuje. Zdecydowania opowiadam się po stronie zwolenników Harrego, a moim dzieciom serię chętnie w odpowiednim momencie podsunę.

Zachwyt nad Palahniukiem

No właśnie zachwyt nad tymże panem już wiele dał mi się we znaki. Podchodziłam do niego kilka razy, przeczytałam Opętanych, Potępionych, Udław się... no i zero zachwytu! Książki po prostu płytkie, nudne momentami, szokujące na siłę. Męczyłam się bardzo by przebrnąć do końca. Oczekiwałam czegoś świeżego, zaskakującego, szokującego, a dostałam papkę bredni bez przesłania. Zawiodłam się i nie polecam. Ale może spytam jeszcze raz - skąd ten zachwyt - kto mi odpowie?